STANOWISKO
Federacji Związków Zawodowych Służb Mundurowych dotyczące planów Rządu w sprawie warunków otrzymania i wysokości świadczeń emerytalnych i rentowych przez funkcjonariuszy służb mundurowych
Po zapoznaniu się z kierunkami polityki Rządu określonymi w Strategii Na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do roku 2020 przyjętej przez Radę Ministrów w dniu 14 lutego 2017 r. i uszczegółowionej w Zielonej, a potem w Białej Księdze ZUS w zakresie zmiany warunków nabywania prawa do emerytury mundurowej, Federacja Związków Zawodowych Służb Mundurowych wyraża głębokie zaniepokojenie i wzywa Panią Prezes Rady Ministrów do pilnego spotkania w tej sprawie.
Powód, dla którego Federacja Związków Zawodowych Służb Mundurowych postanowiła zwrócić się bezpośrednio do Prezesa Rady Ministrów wynika ze sprzeczności pomiędzy zapewnieniami składanymi kilkakrotnie przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji a założeniami polityki Rządu zawartymi w oficjalnie przyjętych dokumentach.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji na przestrzeni kilku ostatnich miesięcy parokrotnie zaprzeczał doniesieniom medialnym o przygotowaniach Rządu do zmiany zaopatrzeniowego systemu emerytalnego funkcjonariuszy służb mundurowych — Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej oraz Straży Więziennej. Zarówno on sam, jak i jego zastępcy stanowczo i jednoznacznie dementowali, jakoby prace w tym kierunku były prowadzone lub planowane. Publikacje na ten temat Wiceminister określił mianem „wrzutki medialnej”.
Jak się jednak okazuje zapewnienia kierownictwa resortu na tle przyjętej przez Rząd Strategii przedstawiają się bardzo niewiarygodnie. Nie wzbudza to zaufania ani ze strony funkcjonariuszy, ani organizacji społecznych, które ich interesy reprezentują. Na domiar złego, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji unika spotkań z przedstawicielami Federacji Związków Zawodowych Służb Mundurowych, nie odpowiadając na kierowane w tej sprawie wnioski.
Z uwagi na to, że stabilność zaopatrzeniowego systemu emerytalnego wzbudza wśród funkcjonariuszy największe emocje a źródłem tych emocji są niestety zamierzenia Rady Ministrów, osobą najwłaściwszą do wyjaśnienia zaistniałej sytuacji jest właśnie Pani Premier.
Oczekując na pilne spotkanie pragniemy zwrócić uwagę, że emerytalny system zaopatrzeniowy został poddany gruntownej reformie w roku 2012. Od 1 stycznia 2013 r. próg uprawniający funkcjonariuszy do pierwszej, częściowej emerytury, z 15 lat podwyższony został do lat 25 i uzależniany jest jednocześnie od osiągnięcia 55. roku życia. Zmienił się też sposób naliczania wysokości tego świadczenia. W starym systemie podstawą do wyliczenia jest wysokość ostatniego uposażenia, w nowym — średnia wysokość uposażenie z wybranych 10. kolejnych lat. Chociaż wprowadzona wówczas zmiana nie zyskała akceptacji środowiska, to jednak dawała gwarancję trwałej stabilizacji i spokoju społecznego w służbach mundurowych. Jedyną zmianą, na jaką w obecnej sytuacji funkcjonariusze mogliby wyrazić zgodę, to ta, która wynikała z obietnic przedwyborczych partii obecnie sprawującej władzę i wiązała się z przywróceniem rozwiązań z systemu, z którego korzystają funkcjonariusze i żołnierze przyjęci do służby przed 1 stycznia 2013 r. Założenia na jakich oparto Strategię Na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju w zakresie nowego modelu funkcjonowania systemu zaopatrzeniowego funkcjonariuszy służb mundurowych nie uwzględniają uwarunkowań, które z punktu widzenia bezpieczeństwa publicznego mają bardzo istotne znaczenie. Otóż, myśląc o tworzeniu warunków sprzyjających utrzymaniu odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa, ZUS nie pomyślał o funkcjonariuszach. O zatrzymaniu w służbie doświadczonych funkcjonariuszy i o pozyskaniu osób gotowych podjąć tę służbę. Ani zielona, ani też biała księga ZUS nie zwracają uwagi na takie problemy, jak z jednej strony gwałtownie rosnąca liczba doświadczonych funkcjonariuszy, którzy zdecydowali o odejściu ze służby, z drugiej — gwałtowny spadek zainteresowania przystąpieniem do służby osób spełniających określone wymogi. Gdyby poważnie zastanowiono się nad tym problemem, Strategia Wicepremiera Morawieckiego w zakresie konwergencji systemu zaopatrzeniowego i systemu powszechnego wyglądałaby dokładnie odwrotnie i nie powodowała wśród funkcjonariuszy tylu niebezpiecznych napięć. Tymczasem clou problemu wynika z utraty przez formacje mundurowe swojej atrakcyjności. Wcześniej o atrakcyjności decydowały uposażenia i względniejszy system emerytalny odpowiadający specyfice służby i zagrożeniom z nią związanym. Dzisiejszy poziom uposażeń funkcjonariuszy na stanowiskach wykonawczych nie jest już na tyle atrakcyjny by powodował chęć wstąpienia i związania się ze służbą na lata. Po roku 2012 na atrakcyjności stracił również system zaopatrzeniowy. To sprawiło, że służba w Policji, w Straży Granicznej, w Państwowej Straży Pożarnej czy Służbie Więziennej straciła ten element, który do niedawna przyciągał młodych ludzi, który zapewniał im rzeczywistą stabilizację zawodową. Ogromnym nieporozumieniem jest to, że dzisiejszych funkcjonariuszy uważa się za grupę szczególnie i bezzasadnie uprzywilejowaną, że planowane są różnego rodzaju przedsięwzięcia mające na celu zniesienie tych uprawnień. Mało kto zauważa, jak sytuacja wygląda naprawdę. Politycy sprawujący władzę starają się ignorować fakt, iż znaczący odsetek funkcjonariuszy korzysta z pomocy społecznej, nie mogąc zaspokoić najbardziej podstawowych potrzeb swoich rodzin. Lista zaniedbań obciążających konto każdej dotychczasowej władzy jest coraz dłuższe. Tak samo długa, jak lista niespełnionych obietnic przedwyborczych.
Szanowna Pani Premier
Federacja Związków Zawodowych Służb Mundurowych liczy, że Pani Premier zajmie się tym tematem w sposób rzetelny, a wspólne spotkanie uspokoi rosnące napięcia i da funkcjonariuszom nadzieję na autentyczną poprawę.
